محوطه باستانی هفت تپه (کبنک باستان) در ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی شوش، در استان امروزی خوزستان قرار دارد. موقعیت جغرافیایی دشت شوشان که در حاشیه دشت میان رودان و دامنه کوهپایههای زاگرس قرار گرفته، نقش بسیار مهمی بعنوان یک منطقه ارتباطی بین میان رودان در غرب و مناطق مرتفع فلات ایران در شرق داشته است
در کاوشهای باستانشناختی صورت گرفته توسط عزت الله نگهبان که بین سالهای ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۸ میلادی انجام شده است، علاوه بر بناهای یادمانی تعداد بسیار زیادی الواح گلی بدست آمده است که بیشتر شامل متون اداری هستند. این متون نشان دهنده اهمیت محوطه باستانی هفت تپه در اوایل دوره مفرغ جدید است
مطالعات باستان شناختی هفت تپه از سال ۲۰۰۱ میلادی توسط بهزاد مفیدی نصرآبادی ادامه پیدا کرد. در کاوشهای سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ یک مجموعه ساختمانی کاوش گردید که در آن حدود ۶۳۴ لوح گلی دیگر بدست آمده است. این متون همگی به زبان اکدی و مربوط به متون اداری هستند. در واقع این متون جزو آخرین مدارکی هستند که زبان اکدی بعنوان زبان اداری در ایلام استفاده میشده است، چراکه بعد از این دوره، زبان ایلامی بعنوان زبان اداری و رسمی جایگزین آن می شود
این متون ارزشمند در مرحله اول در چهارچوب پروژه «تهیه نسخه دیجتالی الواح میخی هفت تپه (ایران)» با حمایت مالی سازمان تحقیقات آلمان مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. براساس مدلهای سه بعدی، این متون برای نخستین بار در رویکردی ابتکاری کاملا بصورت دیجیتالی ارائه خواهند شد. این هدف با همکاری گروه زبان شناسی شرق باستان دانشگاه ماینز و مرکز آموزش عالی ماینز صورت خواهد گرفت
مدیر پروژه: دوریس پرشل، کای کریستین برون
مسئول هماهنگی: تیم برندس
همکاران علمی: تیم برندس، تیمو هومبورگ، اوا-ماریا هوبر
دستیاران علمی: مارک وبر، علی زلقی
با حمایت مالی سازمان تحقیقات آلمان (۲۰۲۲-۲۰۱۹)
